Ελλάδα είναι οι βρώμικοι οδηγοί ταξί, οι οδηγοί λεωφορείων που μιλούν στο κινητό ενώ στρίβουν το βαρύ όχημα, οι ευγενικοί αστυνομικοί, οι φιλότιμοι τραυματιοφορείς του εκατόν εξήντα έξη, ο υπερήφανος ηλικιωμένος που προσπαθεί να περάσει τη διάβαση χωρίς να δέχεται βοήθεια αλλά και η αλλοδαπή καθαρίστρια που κάθε μέρα γυαλίζει με περισσή φροντίδα και χαμόγελο τα μεταλλικά κάγκελα στο πεζοδρόμιο. Ελλάδα είναι ο τύπος που μέσα από τα λιγδερά μαλλιά του κουνάει παλινδρομικά τα λίγα εναπομείναντα εγκεφαλικά κύτταρά του στον ρυθμό κάποιου άσματος που ξεχειλίζει απο την ανοιχτή οροφή του αυτοκινήτου στις τρείς το μεσημέρι. Ελλάδα είναι το μποτιλιάρισμα όπου όλοι φαίνονται να παραμιλούν συντροφιά με τη μοναχικότητά τους. Σε έναν αόρατο συνομιλητή απευθύνονται και, ποιός ξέρει, μπορεί αυτό να λειτουργεί και λυτρωτικά.
No comments:
Post a Comment