Τίποτα δεν είναι βέβαιο, αλλά στις γιορτές θα τηλεφωνήσουμε στον ξεχασμένο πιά αδερφό, φίλο, ή γονιό, θα χτυπήσουμε τη πόρτα του γείτονα με τον οποίο λογομαχήσαμε, θα ακούσουμε επιτέλους τον επαίτη στο φανάρι και θα του δώσουμε ένα ευρώ. Υπάρχει επίσης πιθανότητα να πάμε στην εκκλησία, όσοι το συνηθίζουν, και εκεί κοιτάζοντας με τρόπο προς το ...ταβάνι, να δικαιολογηθούμε επειδή δεν τηρούμε αυτή την ανθρώπινη στάση και τις υπόλοιπες ημέρες. Αφού γίνουν όλα αυτά, αφού δηλαδή "ξεμπερδέψουμε" με τις υποχρεώσεις των ημερών, θα εισβάλλουμε στο πρώτο mall και θα αδειάσουμε τις τσέπες γιά άχρηστα ηλεκτρονικά γιά ανήψια, παιδιά και γκόμενες αντί ταπεινά να προσφέρουμε λίγη από την ψυχή μας σε όποιον το έχει ανάγκη. Εύκολο να βρούμε ποιός θα είναι, αρκεί μιά ματιά. Πλουσιώτεροι θα γίνουν κατά τι αυτές τις ημέρες και η mcarthurglen και η lamda development και η dixons και η vodafone. Καλοί και αυτοί δεν διαφωνώ, όμως και αυτός που έξω από το σούπερ μάρκετ μαζεύει τα ληγμένα προϊόντα έχει ανάγκη. Άρα ένα smart κινητό λιγότερο εφέτος και λίγη ευγένεια παραπάνω; Τι λέτε, είναι υπαρκτό το δίλημμα; Από την άλλη η 22α Μαρτίου, η 5η Ιουνίου ας πούμε πόσο διαφέρουν από τα Χριστούγεννα; Γιατί ο απολογισμός της χρονιάς μας να μας οδηγεί κάθε φορά στις τόσο προσβλητικές προς τους συνανθρώπους συμπεριφορές; Γιατί μόνο τα Χριστούγεννα πρέπει να "αισθανόμαστε" ότι υπάρχει και κάποιος άλλος που δυστυχεί; Τρέχουμε να προφτάσουμε μήπως και κριθούμε στο τέλος του χρόνου; Από ποιόν; Από το είδωλο του εαυτού μας; Τα ίδια δε θα κάνουμε και του χρόνου, εμποτισμένοι από φτηνά τηλεοπτικά "έθιμα" των ημερών;
Maria Callas - Norma, Casta Diva
&
Καλά Χριστούγεννα
&
Καλά Χριστούγεννα
3 comments:
Συμφωνώ!
Δεν είναι μόνο οι γιορτές!
Είναι κάθε μέρα που θα έπρεπε να σκεφτόμαστε το διπλανό μας.
Και δεν είναι καθόλου δύσκολο.
Ενα πιάτο φαΐ, το ρούχο που δε φοράμε ή δε μας κάνει.
Αλληλεγγύη και αγάπη.
Κάνει καλό στην ψυχή.
Η υποκρισία είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης κοινωνίας.Δεν θα είναι καθόλου εύκολο να εξαλειφθεί.Ωστόσο,συνυπάρχει με άλλα υπέροχα στοιχεία της ανθρώπινης συμπεριφοράς και όταν καταφέρνουμε αυτά να την υπερνικούν,αποδεικνύουμε ότι μπορούμε να δαμάσουμε τον εαυτό μας,να βγούμε απ' το "εγώ" μας,να δούμε το "εμεις" κ.λπ.Απλώς,αν θέλουμε να πάμε επί της ουσίας(και όχι μόνο ημερολογιακά) προς τα "εμπρός",αυτό θα πρέπει να γίνεται πιο συχνά και σίγουρα -συμφωνώ μαζί σου- όχι μόνο ως μια εθιμο-ευαισθησία με ημερομηνία λήξης.
Kανένας δεν σκέφτεται κανέναν... τι σωστή η λέξη υποκρισία!
Υποκρινόμαστε πως σκεφτόμαστε, υποκρινόμαστε πως δίνουμε σε αναξιοπαθούντες , έτσι για να πούμε στον περιγυρό μας πως δώσαμε τα παλιά μας ρούχα, βαλμένα απρόσεκτα, ασιδέρωτα ίσως και άπλυτα, σε σακκούλες του σούπερ μάρκετ το ίδιο όπως βάζουμε και τα σκουπίδια μας και τα πετάμε από το ανοιχτό παράθυρο του αυτοκινήτου μας στον κάδο των άχρηστων ... λες και ότι οι αναξιοπαθούντες χρειάζονται τις παλιατζούρες μας ! Δουλειά χρειάζονται, ένσημα, ηλιόλουστα σπίτια, αγάπη ... αλλά αυτό δεν ξέρουμε καν τι είναι!!!
Υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο!
Καλό βράδυ
με το καλό να δεχτήτε τον Καινούργιο Χρόνο
Post a Comment