Κάποιοι φίλοι εκεί που πιστεύεις πως θα εμ-φανίζονταν και σήμερα, ανακαλύπτεις πως έχουν εξ-αφανιστεί. Ξαφνικά, αίφνης και χωρίς προειδοποίηση. Μένεις να φαντάζεσαι και να εικάζεις. Ανακαλώ όμως τη λέξη φίλοι, μιά και στον ορισμό της περιέχει μιά ηθική που δεν επιτρέπει τέτοιου είδους απροειδοποίητες παλινδρομήσεις και αντ' αυτής βάζω την απλή και χωρίς φορτίσεις λέξη "γνωστοί".
Όμως καλύτερα μόνος με τον εαυτό, παρά μαζί με γνωστούς - άγνωστους εν δυνάμει δραπέτες.
Όμως καλύτερα μόνος με τον εαυτό, παρά μαζί με γνωστούς - άγνωστους εν δυνάμει δραπέτες.
7 comments:
Yπάρχουν φίλοι που παραμένουν ακόμα κι όταν τους διώχνεις , που σε αγκαλιάζουν κι υπομένουν μαζί σου τον πόνο σου και γι αυτούς θα πρέπει να κάνουμε μνεία, όχι για τους έξ-αφανισμένους , αυτοί δεν υπήρξαν ποτέ φίλοι !
Καλό βράδυ Ατάσθαλε
Ναι, το έμαθα αυτό όταν έχασα τη μαμά μου.
Κάποια άτομα που θεωρούσα φίλους χάθηκαν.......
Στα δύσκολα φαίνονται οι αληθινές φιλίες.
Καλό σου βράδυ:)
ας μην παίζουμε με τις λέξεις διότι αν κάποιος σου "κάνει" είναι εκεί κι'ας μην τον φωνάζεις, αυτός όμως μπορεί και να μην είναι φίλος διότι δε μπορείς να του ανοίξεις την καρδιά σου για τον Α ή Β λόγο , όμως εσύ εξακολουθείς να τον αναζητάς στα δύσκολα χωρίς να τον φωνάζεις και στις χαρές ενδεχομένως για να τον δεις να χαίρεται μαζί σου ή να συ-μετέχει απλώς...αέναη αναζήτηση αυτή των όρων και των εννοιών..μέγα λάθος να τις ανακατεύουμε !
Την καλημέρα μου !
Α.
Έκλεψαν όμως και την ιερή εμπιστοσύνη που τους έδειξα!
Καλησπέρα Sofie
Καλύτερα ασφαλείς στην ευκολία μας και στο σπίτι μας, παρά να σταθούμε στο πλευρό κάποιου...
Καλό απόγευμα Serenata :)
Δεν αναμιγνύω έννοιες, οριοθετώ συμπεριφορές. Πώς θα πείς κάποιον που φεύγει, εξαφανίζεται, χάνεται, εξαϋλώνεται από τη μιά στιγμή στην άλλη... Τι να πώ...
Καλό βράδυ Alex!
Συγχωρήστε με που επανέρχομαι στο ίδιο θέμα ,
έχουν κλέψει τις στιγμές μου, την εμπιστοσύνη μου μα δεν αναρωτιέμαι το γιατί ... c'est la vie!
Δεν κρατώ πια μέσα μου την εικόνα τους, προτιμώ να σκεφτώ το γλυκό πρόσωπο της φίλης που μου χαμογελά.
Χαρίστε τους την συγνώμη σας κι ας μην είναι εκεί να την ακούσουν και ξεχάστε.
Καλό σας βράδυ
άμα σταθούμε λίγο έξω απ'το ανυπέρβλητο ¨Εγώ μας" , ίσως και να δικαιολογούσαμε του άλλου τον χαμό..πάντα υπάρχει μια εξήγηση διαθέσιμη, το θέμα είναι τι θέλουμε εμείς,μπορεί να θέλουμε ας πούμε να πιστεύουμε πως είμαστε καλύτεροι/ευγενέστεροι απ'τον άλλο ή μπορεί να μην το δείχνουμε ρε αδερφάκι μου πως τόση ανάγκη τον έχουμε κτλ κτλ !!!!!
Sofie,
Δεν μπορώ να εξαναγκάσω κάποιον σε πράξη, γενναιόδωρα τον συγχωρώ λοιπόν. Αλλά "...όσο περνά ο καιρός ξεχνάω και δεν θέλω να ξεχάσω, άραγε θα είναι ιεροσυλία αν ξεχάσω;". Αυτό ισχυρίζομαι και εγώ.
Πάντα ευπρόσδεκτη και καλό απόγευμα.
sister Alex,
Λες υποσυνείδητα το υπερεγώ μου να αντιπαλεύεται την ίδια τη σκέψη/βούλησή μου βάζοντας τρικλοποδιές; Μπορεί. 'Ολα πιθανά είναι, και αυτά που λες, μα η επίγευση συνήθως πικρή.
Καλό απόγευμα εύχομαι.
Post a Comment